Moslimpartijen blijven toenadering tot India afwijzen

Pakistan heeft de voorbije weken duidelijk toenadering gezocht tot India. Islamabad heeft unilateraal een staakt-het-vuren uitgeroepen langs de bestandslijn die de omstreden regio Kasjmir opdeelt tussen India en Pakistan, heeft het herstel aangekondigd van de luchtvaartverbindingen met India die in 2001 werden onderbroken, en lijkt aan te sturen op een Indo-Pakistaanse topontmoeting in de marge van de Zuid-Aziatische top die in januari in Islamabad plaatsvindt.

Volgens Qazi Hussain Ahmed, de leider van de rechtse Jamaat-i-Islami-partij, geeft de houding van de Pakistaanse regering blijk van defaitisme. India voert een eenzijdige oorlog tegen de moslims in Kasjmir, maar die worden nu in de steek gelaten door het Pakistaanse leger, vindt Qazi. Een groot deel van Kasjmir wordt sinds de onafhankelijkheid in 1947 bestuurd door India, al wonen er hoofdzakelijk moslims. Er ontstond een militante onafhankelijkheidsbeweging in de regio, die jarenlang in het geheim gesteund werd door Pakistan. India reageerde met zware repressie.

De Jamaat-i-Islami-partij van Qazi maakt deel uit van de Muttahida Majlis-i-Amal (MMA), een invloedrijke alliantie van zes Pakistaanse moslimpartijen. De hele MMA loopt niet hoog op met de nieuwe vredespolitiek van de regering en heeft ook veel kritiek op het buiten de wet stellen van zes islamitische groeperingen in november. Volgens de Pakistaanse regering hebben die organisaties banden met het terrorisme. Allemaal het gevolg van Amerikaanse druk, oordeelt Hafiz Hussain Ahmed, één van de sterke mannen van de MMA. De regering ontkent dat, maar het verbod op drie van de zes groepen werd uitgevaardigd precies één dag nadat Nancy Powell, de Amerikaanse ambassadeur in Pakistan, zich bezorgd had getoond over het opnieuw opduiken van terroristische organisaties in Pakistan.

Het Pakistaanse onvermogen om dergelijke groepen onder de duim te houden, werd in het verleden ook meermaals door India als argument uitgespeeld om toenaderingspogingen vanuit Islamabad van de hand te wijzen. Duidelijk is dat een verbod alleen niet veel uithaalt. Drie van de groepen die in november buiten de wet werden gesteld, bestonden eerder onder andere namen, totdat ze in januari 2002 verboden werden bij een eerdere campagne om het extremisme aan banden te leggen. Maar de leiders van de organisaties werden nooit gearresteerd.

De Pakistaanse zakenwereld, veel sociale organisaties en sommige politieke partijen steunen de ontspanningspolitiek met India en de harde aanpak van groepen die voor geweld blijven kiezen. Maar de regering zelf blijft warm en koud blazen. Islamabad werkt nog altijd aan een politiek akkoord met de MMA over een aantal grondwetswijzigingen die president Pervez Musharraf in oktober 2002 doorvoerde, al kondigde de alliantie aan dat ze de op 15 november buiten de wet gestelde Islami-Tehreek-e-Pakistan niet als lid zal uitsluiten. De Islami-Tehreek-e-Pakistan en de Hizb-ut-Tahrir, één van de andere groepen op de nieuwe zwarte lijst, hebben zelf ook aangekondigd dat ze actief zullen blijven.