Coca-Cola voert wateroorlog in India

Kala Dera ligt 40 kilometer van Jaipur, de hoofdstad van de droge staat Rajasthan die onder meer de derde grootste Aziatische woestijn herbergt. “De mensen die de fabriek beheren zijn enorm invloedrijk en genieten de steun van zowel de heersende Congrespartij als de belangrijkste oppositiepartij Bharatiya Janata”, zegt Rameshwar Prasad Kudi, een lokale boer en actievoerder tegen de fabriek. “Maar we hebben de bevolking aan onze kant en we zullen blijven ijveren voor de sluiting.”
Kudi maakt deel uit van de Kala Dera Sangharsh Samiti, een lokale groep boeren die de sluiting van de vestiging eist. Hij vindt het al erg genoeg dat verschillende normen en regels geschonden werden om de fabriek op te starten in een regio die al jaren gebukt gaat onder een watertekort. Maar dat de fabriek gewoon blijft doorwerken in dit jaar van ernstige droogte, is “ronduit obsceen”, zegt hij.
Volgens schattingen van het Indiase Meteorologische Departement (IMD) dreigt de droogte van dit jaar de ergste te worden sinds 1972 omdat de moesson, die 60 procent van de landbouw in stand houdt, ontoereikend is. Volgens het IMD zal de impact precies in het noordwesten van het land het ergste zijn.

Schuld van de boeren zelf

Volgens Kudi is de daling van de grondwaterspiegel niet enkel het gevolg van een gebrek aan neerslag, maar ook de schuld van de fabriek. Kamblesh Sharma, communicatiemanager van Coca-Cola ontkent dat. “We gebruiken minder dan een procent van het beschikbare water in Kala Dera”, zegt hij. “En we zorgen er continu voor dat zoveel mogelijk water bespaard of gerecycleerd wordt.”
Op de vraag waarom Coca-Cola besliste om een fabriek op te starten in een erg droge regio, antwoordt Sharma dat het bedrijf reageerde op een vraag van de overheid om Kala Dera om te vormen van een achtergesteld landbouwgebied tot een moderne, industriële hub. Hij wijst er bovendien op dat het waterpeil minder daalde in Kala Dera dan in omliggende gebieden: 1,83 meter tegenover 2,39 meter in Chomu, 2,28 meter in Jaipur en 2,43 meter in Tigariya. Dat is volgens Coca-Cola het resultaat van “goed watergebruik” door een verantwoordelijk bedrijf met veel “ervaring in waterbeheer”.
Het is dan ook compleet oneerlijk om Coca-Cola te beschuldigen van de watertekorten, zegt hij, terwijl de boeren de grootste verbruiker zijn. “De boeren moeten water efficiënter gebruiken”, zegt hij. “Zij moeten hun denkbeelden volledig veranderen en niet langer water verspillen met traditionele irrigatiemethoden, maar bereid zijn om moderne landbouwtechnieken toe te passen zoals druppelirrigatie.

Verdeel-en-heers

Coca-Cola is bereid daarbij te helpen. Het bedrijf heeft naar eigen zeggen al 27 druppelirrigatiesystemen opgezet met lokale boeren en wil er de komende maanden nog honderden bijbouwen.
Maar de boeren zien dat enigszins anders. Mahesh Yogi zegt dat de druppelirrigatie geen oplossing op lange termijn is, omdat het een dure oplossing is, die veel materiaal en onderhoud vergt. Bovendien is het een druppel op een hete plaat, zegt hij. “Er zijn 25.000 boeren in Kala Dera, en het is gewoon onmogelijk om op korte termijn een significant aantal te doen veranderen van techniek. En wie zal in de toekomst voor het onderhoud betalen?”
Yogi ziet in de irrigatiesubsidies vooral een instrument om de boeren tegen elkaar op te zetten. Hij ziet zich gesterkt door het feit dat ook andere industrieën in de regio zich nu bij de campagne tegen de Coca-Colafabriek gevoegd hebben.

Onafhankelijk onderzoek

De boeren krijgen ook gelijk van een onafhankelijke studie door het prestigieuze Environmental Research Institute (TERI) in New Delhi. Daarin staat dat de activiteit van de frisdrankgigant “een van de grootste bijdragers is van de verslechterende watersituatie van de omliggende gemeenschappen.”
Het instituut raadt het bedrijf aan om de fabriek te verhuizen naar een waterrijke regio of water aan te voeren van elders.
De TERI-studie kwam er na een internationale studentencampagne in de VS, Canada en Groot-Brittannië. Ze eisten de verwijdering van Coca-Colaproducten uit twintig colleges en universiteiten wegens de milieuschade die het bedrijf in India toebracht.