‘Ik kleed me niet om te provoceren, mijn leven draait niet rond jouw penis.’
De cijfers liegen er niet om. Geweld tegen vrouwen is een harde realiteit in Latijns-Amerika. Maar er beweegt iets. De Latijns-Amerikaanse vrouw legt haar slachtofferrol naast zich neer. Afgelopen vrijdag, op de Internationale Dag voor de Eliminatie van Geweld tegen Vrouwen, liet Latijns-Amerika opnieuw van zich horen.
De Argentijnse Ni Una Menos-beweging ontstond in juni 2015 als reactie op een reeks schokkende femicidios, of vrouwenmoorden. Gendergeweld staat sindsdien hoog op de agenda van het continent.
Een groep Argentijnse journalisten en kunstenaars reageerden met acties, optochten en een staking van de vrouw. Latijns-Amerika volgde. Dit was verre van wat lawaai van een vrouwengroepje. Voor honderdduizenden vrouwen, en mannen, van verschillende leeftijden en achtergronden, was het genoeg.
Volgens cijfers van de Economische Commissie voor Latijns-Amerika en de Caraïben (CEPAL) uit oktober dit jaar overlijden er iedere dag gemiddeld twaalf Latijns-Amerikaanse vrouwen, ‘gewoon omdat ze vrouw zijn’.
Gendergeweld kwam, naar aanleiding van de acties van de Ni Una Menos-beweging, van de private sfeer in de publieke ruimte terecht. En op tafel bij de politiek.
Gendergeweld is niet alleen een probleem van de Latijns-Amerikaanse vrouw. Volgens UN Women worden wereldwijd één op drie vrouwen tijdens hun leven geconfronteerd met fysiek of seksueel geweld. Hier bij ons was het stil op de Dag voor de Eliminatie van Geweld tegen Vrouwen. Latijns-Amerika was, aan zijn kant van de oceaan in Ecuador, Argentinië, Peru, Uruguay, Guatemala, Colombia, Venezuela en Chili, heel het weekend presente.
Volgens de Ecuadoraanse fotograaf Jose Escobar kwamen in Quito sociale bewegingen van het platteland en de stad samen. ‘De strijd tegen geweld is bovendien van verschillende generaties’, aldus Escobar. De protestmars afgelopen zaterdag was de grootste feministische optocht tot nu toe in Ecuador. Naar schatting kwamen er 7000 manifestanten op straat in Quito.
Ook in kleinere steden op het continent organiseerden feministische collectieven acties tegen geweld tegen vrouwen.
Het feministisch collectief Mas de Ocho maakte op de internationale dag voor de Eliminatie van Geweld tegen Vrouwen een altaar in nagedachtenis van de slachtoffers van gendergeweld. De performance Zapatos Rojos, of Rode Schoenen, van Elina Chauvet ontstond in Ciudad Juarez, Mexico, in 2009. Ieder paar rode schoenen symboliseert de afwezigheid van een vrouw vermoord door gendergeweld.
Argentijnse feministische collectieven en sociale organisaties kwamen samen in de grote steden om aandacht te vragen voor geweld tegen vrouwen en femicidio.
Peruaanse vrouwen kwamen in Lima de straat op om gerechtigheid te vragen, gekleed in zwarte rouw voor de vrouwen die afgelopen jaren het leven verloren door partnergeweld. De optocht ging onder de roep ‘levend en vechtend, zo zien we onszelf graag’ tot aan het gerechtsgebouw.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2798 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Nieuws
-
Analyse
-
Column
-
Interview
-
Nieuws
-
Nieuws