De grote groene deal van Ursula en Greta

Er is hoop in ietwat bange dagen: de Europese Unie. Die blijft als het enige grote blok opkomen voor democratie, mensenrechten, internationale samenwerking en strijd tegen de klimaatverandering.

Te midden van het oprukkende nationalisme, met toenemende autoritaire trekken, in zowat alle andere grote blokken – de VS, Brazilië, India, China — was en is de Europese Unie in 2019 tot nader order een haven van openheid, van internationaal denken en van klimaatambities. De Europese Commissie legde met succes de Green New Deal voor aan de 27 lidstaten, en die is de meest ambitieuze klimaatactie van 2019 op wereldvlak.

Een pluim op de hoed voor Ursula Von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, en Frans Timmermans, haar adjunct, verantwoordelijk voor het klimaatbeleid.

Maar zij niet alleen…

In de wandelgangen van de klimaattop in Madrid belandde ik bij een groepje Nederlandse parlementsleden, die rond Diederik Samsom stonden. Samsom is de voormalige leider van de Nederlandse sociaaldemocraten, maar momenteel kabinetschef van Timmermans.

De sfeer zat er goed in. Een van de Tweede Kamerleden maakte zich vrolijk dat Samsom en Timmermans nu de Nederlandse klimaataanpak in de EU aan het doorvoeren waren. Nederland-gidsland is terug als het ware, maar dan in een groene variant.

Samsom zei evenwel het volgende: ‘Toen we de voorbije maanden in ijltempo aan de Green New Deal werkten, beseften dat we dit er nooit zouden doorgekregen hebben zonder de jongeren, zonder de vele duizenden jongeren die maandenlang in de straten van Europa betoogden voor een sterker klimaatbeleid. Zo werkt democratie.’

De kleine, vastberaden klimaatactiviste Greta Thunberg, die in april op bezoek was in het Europees Parlement, staat daarom symbool voor deze door en door Europese realiteit.