VN zetten vrouwenrechten weer op de agenda

Vorig jaar verkrachtten militieleden en soldaten in de Democratische Republiek Congo meer dan achtduizend vrouwen, schatten de VN. In Sierra Leone werden in 2009 bijna duizend gevallen van seksueel misbruik en meer dan vijftienhonderd gevallen van geweld binnen het gezin gemeld, maar geen enkele dader werd veroordeeld. En in heel de wereld lopen meer dan drie miljoen meisjes het risico genitaal verminkt te worden.

Van 1 tot 12 maart buigen de VN zich in New York zich over deze en aanverwante problemen. Dat gebeurt in de Commissie voor de Positie van Vrouwen, het hoogste orgaan binnen de VN dat over genderzaken gaat. Er gaan geruchten dat de VN tijdens de vergadering de oprichting van een echte vrouwenorganisatie van de VN zullen bekendmaken. Plannen daarvoor bestaan al lang, maar “de lidstaten laten de zaak aanslepen”, zegt Marianne Mollmann van de Vrouwenrechtenafdeling van de Amerikaanse mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch.

Beijing+15

Dat helpt verklaren waarom het veelomvattende actieplan dat in 1995 op de VN-Vrouwenconferentie van Beijing werd goedgekeurd, niet tot meer verandering heeft geleid. De bijeenkomst van begin maart wil evalueren wat er sinds 1995 is gebeurd en moet een consensus tot stand brengen over welke bijkomende inspanningen er nodig zijn. De vergadering wordt daarom ook Beijing+15 genoemd.

De lidstaten van de VN herhaalden in 2000 in hun Millenniumverklaring dat gelijkheid tussen mannen en vrouwen en de opwaardering van de rol van vrouwen belangrijke wapens zijn in de strijd tegen armoede, honger en gezondheidsproblemen. Maar die wapens werden duidelijk te weinig ingezet. In alle ontwikkelingsregio’s is de honger de afgelopen jaren weer toegenomen. Vooral vrouwen zijn daarvan het slachtoffer, want bij voedselschaarste trekken zij vaak aan het kortste einde. Elk jaar krijgen ook nog 210 miljoen vrouwen te maken met levensbedreigende complicaties tijdens de zwangerschap, vaak een gevolg van een gebrek aan of slechte gezondheidszorgen.

Er gaan wel steeds meer meisjes naar school, maar meisjes blijven nog altijd ondervertegenwoordigd op de schoolbanken. Analfabetisme blijft voorlopig ook vooral een vrouwenprobleem. Vrouwen raken ook moeilijker aan werk dan mannen en genieten minder sociale bescherming. Daardoor zijn vooral vrouwen arm.