Peruaanse media kiezen voor Keiko Fujimori

De studie van de Asociación de Comunicadores Sociales Calandria, een niet-gouvernementele communicatieorganisatie, analyseerde ruim tweeduizend politieke nieuwsberichten in vijf kranten die van 27 maart tot 17 april verschenen waren. Dat was de periode  van de verkiezingscampagne en de week na de eerste ronde, waaruit de linkse kandidaat Ollanta Humala en de rechtse kandidate Keiko Fujimori als sterksten naar boven kwamen.

De kranten hadden in die periode veel aandacht voor Humala, een voormalige militair, maar niet zozeer om zijn programma te belichten, wel om hem aan te vallen. Nauwelijks 31 procent van de berichten over hem had een neutrale inhoud. Over zijn tegenstander was slechts 29 procent van de artikelen negatief.

Volgens de opiniepeilingen wordt het zondag een nek-aan-nekrace. Dezelfde peilingen laten zien dat een groot deel van bevolking geen van beide kandidaten lust.

Banden met Hugo Chávez

Keiko Fujimori is omstreden omdat ze de dochter van Alberto Fujimori is, de voormalige president die achter de tralies zit voor corruptie en mensenrechtenschendingen.

“Een belangrijk deel van de Peruaanse pers heeft positie gekozen ten voordele van een kandidate (Fujimori) zonder aan het land te denken”, zegt Rosa María Alfaro, directeur van Calandria.

Maar ook Humala roept nogal wat weerstand op. De economische hervormingen die hij voorstelt, kunnen volgens zijn critici privé-investeerders wegjagen en ook zijn banden met de Venezolaanse president Hugo Chávez wekken wantrouwen op.

Journalisten nemen ontslag

El Comercio, de belangrijkste mediagroep van het land, wordt ervan beschuldigd Fujimori te steunen. De kranten van de groep vallen Humala voortdurend aan. Volgens journalist Gustavo Gorriti, directeur van het onderzoeksproject IDL-Reporteros, heeft de houding van El Comercio te maken met de aanwezigheid van Martha Meier in het bestuur van de groep. Meier was bij de parlementsverkiezingen van 2000 kandidate voor het Fujimori-kamp.

Deze en vorige maand namen drie journalisten van Perú.21, een van de kranten van de groep, ontslag. Bovendien werden de hoofdproducer en het hoofd informatie van Canal N, een televisiezender waarin El Comercio aandelen heeft, ontslagen, naar eigen zeggen omdat ze in gelijke mate over Humala wilden berichten als over Fujimori.

Ook elders in het land staan journalisten onder druk, zegt Calandria. Veel media “zwijgen over het politieke verleden en over de dictatoriale regering van Fujimori.”

Antiguerrillabasis

Emilio Camacho, een van de drie journalisten die ontslag nam bij Perú.21, is niet verbaasd over de partijdigheid van de grote mediabedrijven: de laatste vijf jaar zijn ze zeer mild geweest voor het Fujimori-kamp en hebben ze Humala’s partij zwaar aangevallen, zegt hij. “Geen enkel medium, zelfs niet het meest kritische, heeft het Fujimori-kamp onder de loep genomen. Ze hebben veel zaken laten passeren.”

Op 25 mei zette Perú.21 de pakkende kop “Ik zag hem doden” op de voorpagina. Het bericht ging over vermeende mensenrechtenschendingen door Humala in 1992 vanuit de antiguerrillabasis Madre Mía in de regio Huánuco. Perú.21 baseerde zich voor het stuk op de verklaring van een voormalige sergeant van het Peruaanse leger.