Ook vrouwen schieten op Kofi Annan
VN-secretaris-generaal Kofi Annan ligt al van alle kanten onder vuur, en nu krijgt hij ook de vrouwen op zijn dak. Annan pleitte op de vrouwenconferentie Peking+10 voor gelijke kansen, maar naarmate de conferentie voorduurt klinkt het scherp dat hij beter de hand in eigen boezem zou steken. Ik ben ontzet dat Unicef een van de weinige VN-agentschappen is met een vrouw aan het roer, zegt afscheidnemend Unicef-hoofd Carol Bellamy.
Thalif Deen . 10 maart 2005
We zijn erg teleurgesteld, zegt Charlotte Bunch van de vrouwenorganisatie Centre for Women’s Global Leadership op de conferentie in New York, die later deze week afrondt. Volgens haar was Annan’s openingstoespraak een gemiste kans. Wat hij zei (over gelijkheid tussen man en vrouw) was goed, maar hij zei niks over wat hij zelf binnen de Verenigde Naties gaat ondernemen.
Slechts acht van de 31 vice-secretarissen-generaal in de senior management group van Annan zijn momenteel vrouw. Onder het zestigtal speciaal VN-gezanten en vice-gezanten die Annan persoonlijk aanstelde om wereldwijd politieke en humanitaire crisissen in het oog te houden, telt Bunch maar 4 vrouwen. Eind 2004 bedroeg de vertegenwoordiging van vrouwen op niveau van minstens ‘professional’ maar 37,1 procent, en dat terwijl de Algemene Vergadering van de VN meer dan tien jaar geleden in een resolutie opriep om tegen 2000 evenveel mannen als vrouwen in de VN te hebben, zegt op haar beurt Jessica Neuwirth, hoofd van de Amerikaanse vrouwenorganisatie Equality Now. Neuwirth stelt dat tussen 1998 en 2003 zo goed als geen vooruitgang is geboekt.
De kritiek komt ook van vrouwen binnen de VN zelf. Afscheidnemend Unicef-hoofd Carol Bellamy was het meest expliciet. Maar ook Angela King, voormalig speciaal VN-adviseur over genderkwesties, vroeg zich luidop af waarom de Algemene Vergadering van de VN slechts twee vrouwelijke voorzitters heeft gehad.
Bunch en Neuwirth en vele anderen vinden dat er meer vrouwen moeten komen op beslissende niveaus binnen de VN. Maar dat niet alleen. Afdelingen die zich aan vrouwenkwesties verdienen ook dringend opwaardering. Neuwirth geeft enkele tekenende voorbeelden: Na de VN-conferentie over de Mensenrechten in 1993 benoemde Annan een vice-secretaris-generaal tot Hoog Commissaris voor de Mensenrechten. Maar na de Pekingconferentie over vrouwen in 1995 benoemde hij alleen een laaggeplaatste assistent-secretaris-generaal om hem over gender te adviseren. En het VN-Ontwikkelingsfonds voor Vrouwen (UNIFEM) deelt een gebouw met het VN-Ontwikkelingsfonds (UNDP), maar het heeft een lagere status dan zelfs maar een regionale afdeling van het UNDP.
Gevraagd naar een reactie op de aantijgingen van de vrouwengroepen, schoof een hoge VN-functionaris de schuld grotendeels door naar de VN-lidstaten. Als we hen vragen kandidaten te nomineren, komen de meeste zelden of nooit met een vrouw, zegt hij, en diverse vragen voor vrouwen bleven zonder reactie. (ADR)
Slechts acht van de 31 vice-secretarissen-generaal in de senior management group van Annan zijn momenteel vrouw. Onder het zestigtal speciaal VN-gezanten en vice-gezanten die Annan persoonlijk aanstelde om wereldwijd politieke en humanitaire crisissen in het oog te houden, telt Bunch maar 4 vrouwen. Eind 2004 bedroeg de vertegenwoordiging van vrouwen op niveau van minstens ‘professional’ maar 37,1 procent, en dat terwijl de Algemene Vergadering van de VN meer dan tien jaar geleden in een resolutie opriep om tegen 2000 evenveel mannen als vrouwen in de VN te hebben, zegt op haar beurt Jessica Neuwirth, hoofd van de Amerikaanse vrouwenorganisatie Equality Now. Neuwirth stelt dat tussen 1998 en 2003 zo goed als geen vooruitgang is geboekt.
De kritiek komt ook van vrouwen binnen de VN zelf. Afscheidnemend Unicef-hoofd Carol Bellamy was het meest expliciet. Maar ook Angela King, voormalig speciaal VN-adviseur over genderkwesties, vroeg zich luidop af waarom de Algemene Vergadering van de VN slechts twee vrouwelijke voorzitters heeft gehad.
Bunch en Neuwirth en vele anderen vinden dat er meer vrouwen moeten komen op beslissende niveaus binnen de VN. Maar dat niet alleen. Afdelingen die zich aan vrouwenkwesties verdienen ook dringend opwaardering. Neuwirth geeft enkele tekenende voorbeelden: Na de VN-conferentie over de Mensenrechten in 1993 benoemde Annan een vice-secretaris-generaal tot Hoog Commissaris voor de Mensenrechten. Maar na de Pekingconferentie over vrouwen in 1995 benoemde hij alleen een laaggeplaatste assistent-secretaris-generaal om hem over gender te adviseren. En het VN-Ontwikkelingsfonds voor Vrouwen (UNIFEM) deelt een gebouw met het VN-Ontwikkelingsfonds (UNDP), maar het heeft een lagere status dan zelfs maar een regionale afdeling van het UNDP.
Gevraagd naar een reactie op de aantijgingen van de vrouwengroepen, schoof een hoge VN-functionaris de schuld grotendeels door naar de VN-lidstaten. Als we hen vragen kandidaten te nomineren, komen de meeste zelden of nooit met een vrouw, zegt hij, en diverse vragen voor vrouwen bleven zonder reactie. (ADR)
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2790 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Nieuws
-
Extra
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Reportage
-
Nieuws