Ontwikkelingslanden werken samen aan eigen digitaal televisiesysteem

Drie types van digitale televisie zijn al ontwikkeld, door de Verenigde
Staten, Europa en Japan, en toch willen diverse ontwikkelingslanden
samenwerken aan een eigen systeem. Alleen al Brazilië, Argentinië en China,
die al een dialoog over het onderwerp aangingen, vormen samen een markt die
de economische leefbaarheid van een eigen systeem verzekert. Dat beweert het
Braziliaanse ministerie van communicatie, dat ook verzekert dat het Brazilië
niet aan technologische mogelijkheden ontbreekt om het plan ten uitvoer te
brengen. Brazilië had een keuze voor één van de bestaande digitale systemen
sinds 2001 voor zich uit geschoven, en nu geeft de regering van president
Luiz Inácio Lula da Silva groen licht voor de ontwikkeling van een eigen
versie. Brazilië gaat daarvoor een alliantie aan met China, dat eveneens
koos voor een eigen systeem. Volgens Ethevaldo Siqueira, expert in
informatietechnologie, is er geen haast bij de ontwikkeling omdat de
introductie van digitale televisie sowieso traag gaat, en in landen als
Brazilië al helemaal.

Het is niet de bedoeling een totaal nieuwe standaard te ontwikkelen, met
exclusieve beeld- en geluidscomponenten. Waar het om gaat is elementen toe
te voegen die aangepast zijn aan de Braziliaanse nationale - ook
industriële - belangen, en aan de omstandigheden van landen met een grote
hoeveelheid armen, die zich alleen goedkope televisietoestellen kunnen
veroorloven. Een tweede voordeel is het vermijden of beperken van dure
patenten, die volgens de Braziliaanse minister van wetenschap en technologie
Roberto Amaral tot 20 euro per toestel zouden kunnen kosten als één van de
bestaande systemen wordt overgenomen. Een laatste streefdoel is de
ontwikkeling van een systeem dat geschikt is voor de uitgebreide
zendinfrastructuur op basis van antennes van zowel China als de
Latijnsamerikaanse landen.

Allianties tussen grote ontwikkelingslanden om hun technologische
afhankelijkheid van de industriemachten terug te schroeven, beperken zich
niet tot digitale televisiesystemen. Vooral Brazilië en China werkten al
eerder samen. Deze twee landen bouwden samen de eerste Chinees-Braziliaanse
satelliet voor natuurlijke rijkdommen van de aarde (in het Engels aangeduid
met het letterwoord CBERS-1) die in 1999 werd gelanceerd. Een tweede
satelliet zou in augustus of september dit jaar in een baan om de aarde
worden gebracht, en er zijn er nog twee gepland, met het uiteindelijke doel
Brasilia en Peking autonomie te bezorgen in de supervisie van bijvoorbeeld
landbouwgebieden, bossen, klimaatsfenomenen en processen van
stadsuitbreiding. Brazilië wil de samenwerking op dit vlak uitbreiden naar
Argentinië, Rusland en Oekraïne en biedt zijn voordelig gelegen basis in
Alcántara aan voor de lancering van raketten en satellieten.

Veelbelovend is ook de toenadering tussen Brazilië en India, twee landen die
goedkopere, generische geneesmiddelen produceren en een gemeenschappelijke
posities verdedigen tegenover de farmaceutische industrie. Daarnaast is er
de Indiase beslissing om alcohol toe te voegen aan benzine en zo de
luchtverontreiniging te verminderen. Brazilië past dit al sinds de jaren
zeventig toe en een Braziliaans bedrijf verkocht de technologie voor de
constructie van bedrijven voor alcoholdistillatie aan een Indiase
onderneming, die er tijdens de komende twee jaar dertig wil bouwen.
Brazilië zoekt ook toenadering op vlak van biotechnologie met landen van
‘middelmatige’ ontwikkeling die vergelijkbare doelen en problematiek hebben,
bijvoorbeeld in de tropische landbouw, openbare gezondheidszorg en kosten
die technologische afhankelijkheid met zich meebrengt.

Een samenwerking tussen ontwikkelingslanden om een systeem voor digitale
televisie te creëren, zal het embleem zijn van deze vooruitgang in
horizontale technologische samenwerking, besluit Guilherme Patriota, de
adviseur internationale samenwerking van het Braziliaanse ministerie voor
wetenschap en technologie.