‘No borders, no nations’

Het No-Borderkamp gebruikt als uitvalsbasis de domeinen van Tour & Taxis in Brussel, en ook op tal van andere Brusselse locaties hebben acties plaats. Momenteel vertoeven er ongeveer 500 personen, maar tegen het einde van deze week worden ruim 1000 bezoekers verwacht. De meerderheid van de bezoekers zijn activisten uit Europa. Maar ook migranten vinden de weg naar het kamp.
Concreet komen onder de slogan ‘geen mens is illegaal’ autonome mensen en groepen bijeen, die in het kader van de No-Borderbeweging verschillende activiteiten doen. Wel heersen er enkele vaste basisprincipes, waar vooraf plenair over vergaderd is. Vrijheid van beweging en vereniging, gelijke rechten voor iedereen en de verwerping van grenzen en naties zijn de belangrijkste van deze principes.

Aanklacht tegen het Europees migratiebeleid

Het programma van het No-Borderkamp bestaat vooral uit workshops rond activisme, inhoudelijke debatten, lezingen en een cultureel programma. Het kamp kent zaterdag 2 oktober zijn apotheose, met in een grote demonstratie in de namiddag.
‘Het kamp wil daarmee het internationaal netwerk verstevigen dat streeft naar een systeem zonder grenzen,’ stelt een activiste die anoniem wenst te blijven. ‘De realiteit vandaag is dat wie geld heeft, zich overal ongemoeid kan verplaatsen. Grenzen veroorzaken discrimininatie. ‘We willen een einde maken aan dit systeem dat mensen onderdrukt. We geloven in de vrijheid van beweging voor iedereen’.
Ook klagen de kampbewoners de militarisering van de buitengrenzen van Europa aan. ‘Frontex, het agentschap dat de Europese buitengrenzen bewaakt, ontvangt dit jaar 88 miljoen euro van de verschillende lidstaten om bijvoorbeeld mensen die overzee de overtocht proberen te maken uit zee te plukken. Deze budgetten voor de bewaking van de buitengrenzen zijn de laatste jaren razendsnel omhoog gegaan. Elk jaar sterven ongeveer 700 mensen die een grens willen oversteken’, aldus de activiste.
De Europese Unie geeft bovendien geld aan landen buiten Europa, zoals bijvoorbeeld  Libië, om de oversteek van vluchtelingen van daaruit tegen te houden. Sinds 1988 zijn er reeds 11.000 doden gerapporteerd aan de Middellandse en de Atlantische kust, migranten die Europa proberen binnen te raken. Het werkelijke aantal ligt waarschijnlijk nog een stuk hoger. Mensen worden er in de woestijn gedreven, tussen twee landsgrenzen. Velen sterven er een erbarmelijke dood.
‘Tenslotte vinden wij ook dat er geen onderscheid mag bestaan tussen economische en politieke vluchtelingen. Economische vluchtelingen zijn immers ook het slachtoffer van een onrechtvaardig politiek systeem’, besluit de activiste.

Buitensporige repressie

Ook binnen Europa is de repressie enorm. Momenteel zitten 32.000 mensen zonder papieren vast in 250 verschillende centra binnen de Europese Unie, zonder enige vorm van rechtspraak of proces.
Er gaan ook verhalen de ronde van nachtelijke politieraids in panden waar vluchtelingen verblijven. ‘In Calais infiltreren agenten ‘s nachts in panden waar deze mensen verblijven in ontberende omstandigheden alvorens de oversteek te wagen, en urineren zij op slapende asielzoekers. Wij vinden de jacht op mensen zonder papieren afgrijselijk en onaanvaardbaar. Dat deze jacht dan nog eens op een onmenselijke manier gevoerd wordt, is op geen enkele manier te vatten’, stelt de activiste.
‘Wij vinden het erg dat de meeste media deze repressie negeren en vooral focussen op de criminalisering van onze acties. Zo berichtten verschillende media over het “extreem-links straatgeweld”. Maar iemand die een blik op ons programma werpt, ziet snel dat ons programma door en door vreedzaam is.’