Joodse kolonisten voelen zich steeds eenzamer

Elk uur rijdt er een zwaar gepantserde bus tussen de nederzetting en de rand van de Gazastrook. De passagiers krijgen een kogelvrije vest en de raad niet recht te staan. Enkel het onderste deel van de ruiten is gepantserd glas, zo verduidelijk een ervaren passagier. In mei was de bus het doelwit van een aanslag, maar als bij wonder geraakte niemand gewond, zegt een andere medereiziger.

Recht tegenover de versterkte toegang tot Netzarim staan de ruïnes van twee appartementsgebouwen. Opgeblazen door het Israëlische leger nadat een geïnfiltreerde Palestijn in de nederzetting drie soldaten en twee slapende vrouwen om het leven bracht. De aanslag bracht de discussies over de houdbaarheid van Netzarim opnieuw op gang. Voor sommige Israëli’s is de economische schade en de tol aan mensenlevens te hoog. 400 soldaten waken momenteel over de veiligheid van evenveel kolonisten.

De verbindingsweg met Israël kruist de belangrijkse noord-zuidverbinding in de Gazastrook. Het kruispunt was steeds weer het toneel van bloedige confrontaties tijdens het begin van de tweede intifada. Het leger heeft het kruispunt nu afgesloten voor Palestijnse verkeer. De Palestijnen moeten zich behelpen met een smalle kustweg. Wanneer ook die dichtgaat, is elk verkeer tussen het noorden en het zuiden onmogelijk.

De kolonisten zien zichzelf als de speerpunt in de strijd tegen het moslimterrorisme. We zijn erg teleurgesteld over het feit dat Sharon de bijdrage van de nederzettingen tot de veiligheid van het land niet weet te appreciëren, zegt kolonistenleider Avner Shimoni. Woordvoerder Eran Sternberg knikt: Wij zijn het jongetje dat zijn vinger in hert gat in de dijk houdt. De 7000 joodse kolonisten bezetten 20 procent van het land in Gaza. Daarrond wonen 1,2 miljoen Palestijnen.

Net als de andere kolonisten geven de inwoners van Netzarim de Oslo-akkoorden de schuld voor het geweld. We zijn geïsoleerd geraakt toen het leger zich terugtrok., zegt onderwijzeres Orly Ifrah, Voor Oslo konden we gaan waar we wilden en waren er geen problemen met de Arabieren. Ofry herinnert zich hoe zij en haar man konden gaan winkelen op de Palestijnse markt van Gaza-stad.

Van een evacuatie wil de onderwijzeres niet horen. Wanneer ze ons willen evacueren, mogen ze beginnen met de evacuatie van Tel Aviv. Ook Sternberg sluit de mogelijkheid uit. Toen de Europese joden in 1942 op de trein stapten, werd hen ook gezegd dat ze werden geëvacueerd.