India levert 'bewijzen' aan Pakistan

Het Indiaas Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft zijn Pakistaanse tegenhanger een uitgebreid dossier bezorgd over de aanslagen in Mumbai van november 2008. Volgens India levert het dossier bewijzen dat de aanslagen georganiseerd werden vanuit Pakistan, door “Pakistaanse elementen”. Het gaat onder meer om de verklaring van de voornaamste gearresteerde verdachte, gegevens over in beslag genomen wapens en materieel en informatie uit telefoongesprekken.
Op die manier lijkt India een stap in de richting van Pakistan te zetten, dat om bewijsbare feiten gevraagd had in plaats van de volgens hen gratuite beschuldigingen die India vlak na de aanslagen had geuit. India doet nu in ieder geval een oproep aan Pakistan om op transparante wijze mee te werken aan het verdere onderzoek. “Zo kunnen de verantwoordelijken hopelijk snel berecht worden”, drukte minister van Buitenlandse Zaken Pranab Mukherjee zijn hoop uit.

Voorzichtig positieve reactie

Een eerste officiële reactie van buurland Pakistan mag voorzichtig positief genoemd worden. In een korte mededeling benadrukte de regering dat meteen zou gestart worden met het checken van de geleverde informatie. Waarnemers vrezen echter dat de gevolgen al bij al beperkt zullen zijn.
Pakistan had eerder al verklaard dat aanwijzingen op basis van getuigenissen van gevangenen niet als betrouwbaar, laat staan als sluitend bewijs zouden aanzien worden. En laat de bekentenis van de terreurverdachte nu net de basis van het Indiase dossier zijn.

Weerbarstig Pakistan

Pakistan blijft voorlopig ook bij zijn standpunt wat betreft de weigering om verdachten uit te leveren aan India. Vreemd, vinden sommigen, want het levert wel terreurverdachten uit aan onder meer de VS. Met de VS heeft het echter een uitleveringsakkoord, en dat is niet het geval met India. Pakistaans minister van Buitenlandse Zaken Shah Mahmood Qureshi voelt zich dan ook niet geroepen die vergelijking te maken. Volgens hoeft Pakistan zich helemaal niet verplicht te voelen in te gaan op de Indiase vraag.
Eerder lag Pakistan ook al dwars in de discussie rond de identiteit van de gearresteerde verdachte, Mohammad Ajmal Kasab. Die had verklaard afkomstig te zijn uit het Pakistaanse deel van Punjab, alwaar verschillende media intussen menen zijn vader te hebben gevonden. De Pakistaanse autoriteiten betwisten dit echter, en claimen dat ze in hun bevolkingsregister geen spoor kunnen terugvinden van Kasab.
Diens schriftelijke vraag om juridische bijstand werd daarom door Pakistan onmiddellijk verworpen. Ook de verdere details die Kasab in diezelfde brief leverde over zijn leven in Pakistan, zijn opleiding in een Pakistaans trainingskamp van de LeT nabij Lahore en de uitvoering van de geplande aanslagen in Mumbai door Kasab en 9 van zijn (Pakistaanse) kompanen maakten tot op heden schijnbaar weinig indruk bij de Pakistaanse overheid. De LeT zelf ontkent overigens dat het ook maar iets te maken heeft met de aanslagen, en verdenkt India er van de verklaringen van Kasab gemanipuleerd te hebben.

Druk neemt toe

India blijft echter niet bij de pakken zitten in afwachting van de resultaten van het Pakistaanse deel van het onderzoek. Tegelijk met het rapport gericht aan Pakistan, heeft het eveneens gedetailleerde informatie over de aanslagen verstuurd naar “alle bevriende landen” ter wereld. De VS krijgt hierbij een speciale behandeling. Indiaas minister van Binnenlandse Zaken Palaniappan Chidambaram reist immers één van de komende dagen naar Washington om er persoonlijk verslag uit te brengen over de voorlopige resultaten van het onderzoek. Bedoeling van dit alles is de internationale druk op Pakistan nog te laten toenemen.
Als Pakistan niet beter begint mee te werken, zal het volgens Chidambaram in ieder geval een “enorme prijs” betalen. India voelt zich allicht gesteund door de uitspraken van de Amerikaanse verkozen president Obama. Die had in volle verkiezingsstrijd al beloofd terroristische doelwitten binnen Pakistan aan te zullen vallen indien de Pakistaanse autoriteiten zelf weigeren op te treden tegen deze organisaties. Obama mag dan voornamelijk takken van de Taliban en Al-Qaeda voor ogen gehad hebben, voor India betekent het wel een ideaal dreigmiddel.