Hoop voor wetenschappelijk onderzoek in Afrika

Zuid-Afrika, Egypte, Nigeria en Kenia zijn goed voor het leeuwendeel van het wetenschappelijk onderzoek in Afrika, stellen de auteurs van de studie die deze maand gepubliceerd werd door de stichting Thomson Reuters. In verhouding tot hun economische slagkracht doen ook Tunesië en Malawi het goed, terwijl de oliemacht Nigeria eigenlijk veel beter zou moeten presteren. Malawi is ook een voorbeeld van een klein Afrikaans land dat wetenschap van een hoog niveau aflevert. In de meeste landen in West- en Centraal-Afrika, de armste landen van het continent, is de wetenschap dan weer extreem onderontwikkeld.
De ruim tweehonderd Afrikaanse universiteiten verrichten vooral onderzoek in de medische sector en rond chemie en grondstoffen. Zuid-Afrika heeft een relatief hoog aandeel in het internationale werk op het vlak van plant- en dierkunde, milieu en ecologie en delfstoffen.

Samenwerking

Afrikaanse onderzoekers staan open voor samenwerking. Veel onderzoek gebeurt samen met wetenschappers uit de VS, Groot-Brittannië, Duitsland en Frankrijk. Egypte heeft ook de weg naar instellingen in Japan en Saoedi-Arabië gevonden, terwijl Nigeria samenwerkt met China en Brazilië.
Ook binnen Afrika slaan onderzoekers de handen ineen. De landen van Noord-Afrika werken veel samen onder impuls van Egypte maar ook van Tunesië. In West-Afrika is Kameroen een draaischijf en Kenia en andere Oost-Afrikaanse landen coöpereren met instellingen uit de Engelstalige landen in West-Afrika. Ook Zuid-Afrika is een belangrijk wetenschappelijk knooppunt.    
De versterking van die netwerken is een voor de hand liggende methode om de Afrikaanse wetenschap verder te doen groeien. Afrika staat voor enorme uitdagingen, en plaatselijk onderzoek kan het continent helpen problemen op te lossen die de wereldwetenschap links laat liggen. Er kunnen ook antwoorden gevonden worden die beter aangepast zijn aan de Afrikaanse noden, zeggen de auteurs van de studie.
Afrika blijft echter worstelen met een sterke braindrain. Veel knappe koppen gaan in Amerika of Europa studeren en keren niet meer terug. Afrika kan in vergelijking met andere regio’s ook weinig investeren in wetenschappelijk onderzoek.