Eerlijke Antwerpse gipsyjazz

‘Parima’ is al het derde album van Hans Mortelmans & Groep, een akoestisch kwartet uit Antwerpen, waarvan — zoals de de naam al doet vermoeden — liedjesschrijver-gitarist Hans Mortelmans de frontman is. Bij het brede publiek is deze groep niet echt gekend, maar liefhebbers van kleinkunst, folk en gipsyjazz hebben deze Antwerpse muzikanten misschien al eens aan het werk gezien op folkfestivals als Na Fir Bolg en Dranouter of bij de verschillende herdenkingen voor wijlen Wannes Van de Velde.

Op ‘Parima’ horen we twaalf liedjes die doen denken aan het oeuvre van de Franse chansonnier George Brassens, maar ook aan de swingende gipsyjazz van meestergitarist Django Reinhardt. Het sappige Antwerpse dialect en de straffe stem van Hans Mortelmans associeer je trouwens onmiddellijk met die andere grote chansonnier, Wannes Van de Velde. Je mag trouwens gerust stellen dat Mortelmans met deze plaat de traditie van Van de Velde voortzet.

De liedjes op ‘Parima’ gaan over de mens en zijn tragikomisch lot. Mortelmans zingt onder meer over een tragische Vlaamse diva (Madam Tigra), over zeemansliefde (De Matrozen) en over Antwerpse modecoryfeeën (City van de mode). Hoogtepunten zijn ‘Tarief B’, een grappig liedje over parkeerbedrijven met een refrein dat je onmiddellijk begint mee te zingen én ‘Café Rood-wit’, een mooie ode aan een Antwerps volkscafé en de mensen die daar hun dagen slijten.

De muziek op ‘Parima’ klinkt soms ingetogen en dan weer swingend. We horen gipsyjazz, maar ook Spaanse en Argentijnse invloeden. Verwacht geen technologische hoogstandjes of moeilijkdoenerij, maar gewoon twaalf eerlijke, volkse liedjes, gespeeld door muzikanten die én hun stiel én hun muzikale geschiedenis kennen.

De cd wordt nu vrijdag 18 maart voorgesteld in Muziekpublique, Bolwerksquare 3, 1050 Brussel. Info en tickets: www.muziekpublique.be

Voor meer informatie over de groep: www.hansmortelmans.be