Driemaal meer burgerdoden in Afghanistan

‘De menselijke tol van het gewapend conflict in Afghanistan escaleerde in 2010’, schrijft UNAMA. 1200 Afghanen verloren de voorbije zes maanden het leven. 2000 burgers raakten gewond.

Bermbommen, executies en zelfmoordaanslagen

De dramatische stijging van het aantal burgerslachtoffers is volgens UNAMA op rekening te schrijven van de taliban en van de talrijke antiregeringsgroepen die in Afghanistan actief zijn.
Die groepen gebruikten de voorbije zes maanden meer en sterkere bermbommen, die doorgaans niet alleen het leger maar ook de bevolking treffen.
Daarnaast werd een groeiend aantal burgers het slachtoffer van moorden en executies. De golf van aanslagen maakt volgens het rapport deel uit van een geplande campagne die de Afghaanse bevolking moet afschrikken van coöperatie met de overheid. ‘Dit patroon van moord en executies versterkt echter het gevoel bij de bevolking dat zij het voornaamste doelwit wordt in dit conflict’, zei VN-gezant Staffan de Mistura bij de voorstelling van het rapport.
Vrouwen en kinderen waren in 2010 de grootste slachtoffers van het geweld. ‘Vrouwen en kinderen hebben te lijden onder een extreem gebrek aan bescherming en wijdverspreide schending van hun basisrechten’, schrijft UNAMA. Van januari tot juni 2010 verdubbelde het aantal slachtoffers bij kinderen. De meeste vrouwen en kinderen kwamen om bij zelfmoordaanslagen en de ontploffing van bermbommen.
Ook regionaal veranderde veel. In het relatief rustige noordwesten van Afghanistan steeg de dodentol met 136 %. In het zuiden van Afghanistan verdubbelde het aantal doden.  

Verwoestende impact op de bevolking

Het Afghaanse leger en de internationale troepenmacht maakten wel minder slachtoffers het voorbije jaar. Taktische richtlijnen rond nachtelijke operaties en nieuwe procedures voor luchtaanvallen hebben het aantal doden en gewonden met één derde teruggebracht. Negen jaar na de start van de oorlog in Afghanistan blijken deze maatregelen volgens UNAMA echter onvoldoende.
‘De verwoestende menselijke impact van deze ontwikkelingen bewijzen dat verdere maatregelen om de bevolking te beschermen en hun mensenrechten te garanderen meer dan ooit nodig zijn’, concludeert Georgette Gagnon van UNAMA.