Dreigende comeback van rechts wordt regeringszaak

De nachtmerrie van de Chileense regeringspartijen heet Joaquín Lavín en is nu burgemeester van Santiago. Hij is de enige presidentskandidaat van de Alliantie voor Chili (APC). Dat kartel bestaat uit twee rechtse oppositiepartijen: Lavíns eigen Onafhankelijke Democratische Unie (UDI) en de Nationale Vernieuwingspartij (PRN).

Minister van Buitenlandse Zaken Soledad Alvear en haar collega van Binnenlandse Zaken José Miguel Insulza werden het vrijdag eens dat de regeringscoalitie zo snel mogelijk haar kandidaat voor het presidentschap naar voren moet schuiven. Alvear, die zelf presidentiële ambities heeft, behoort tot de Christen-democratische Partij (PDC); Insulza komt uit de Socialistische Partij. Die twee formaties maken samen met de radicaal sociaal-democratische PRSD deel uit van een coalitie die het land bestuurt sinds 1990, het einde van de dictatuur van Pinochet.

Het probleem is dat er binnen de regerende Concertación por la Democracia veel politici een gooi willen doen naar het hoogste ambt. Minister van Defensie Michelle Bachelet, een socialiste, is daarvan de enige die momenteel in de opiniepeilingen gewaagd lijkt aan Lavín. Maar naast Alvear hebben de voorbije weken ook de zakenman en PRSD-senator Fernando Flores en drie PDC-politici - de voormalige president Eduardo Frei, minister van Huisvesting Jaime Ravinet en de burgemeester van de agglomeratie Santiago Marcelo Trivelli - hun interesse bekend gemaakt.

De huidige president, Ricardo Lagos, heeft zijn partij- en coalitiegenoten gewaarschuwd dat die onoverzichtelijke rij van mogelijke presidentskandidaten en vooral hun onderlinge geruzie in het voordeel spelen van Lavín. Bij de verkiezingen van 2000 won Lagos het maar nipt van Lavín. Maar de coalitie kan nog niet meteen de knoop doorhakken, want de interne verkiezingen die daarvoor nodig zijn, zouden een negatieve uitwerking kunnen hebben op de kansen van de drie partijen bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober. Sommigen vrezen dat de rechtse oppositie de regeringspartijen daar een uppercut zou kunnen toedienen.

Rechts lijkt op het eerste gezicht ook niet in een zetel naar de verkiezingen te gaan. Pinochet, jarenlang het boegbeeld van de conservatieven, speelde op 24 augustus zijn onschendbaarheid als voormalig staatshoofd kwijt en wordt intussen vervolgd voor zijn aandeel in de mensenrechtenschendingen die tijdens zijn bewind van 1973 tot 1990 werden begaan. Er is ook een onderzoek tegen hem ingesteld in verband met de mogelijke verduistering van overheidsgeld.

Maar voorlopig ondervinden de rechtse politici van vandaag blijkbaar geen nadeel van het gezichtsverlies van Pinochet. Ze houden wel wat meer afstand dan gebruikelijk. Lavín, die tijdens het bewind van Pinochet als hoge ambtenaar verbonden was aan het ministerie van Planning, bleef donderdag bijvoorbeeld verrassend weg van het eerbetoon aan de ex-generaal dat de Stichting Pinochet in de Manquehue Club organiseerde, twee dagen voor de 31ste verjaardag van de staatsgreep waarmee Pinochet in 1973 aan de macht kwam. (PD)