Dierenbeschermers willen ‘Interpol’ voor bedreigde soorten

De CITES-conferentie wordt tussen 2 en 14 oktober gehouden in Bangkok. Er worden vertegenwoordigers uit 166 landen verwacht. De conventie over internationale handel in bedreigde dier- en plantensoorten is een internationaal verdrag dat dertig jaar geleden onder de vlag van de Verenigde Naties tot stand kwam. Maar omdat er geen internationaal toezicht bestaat op de naleving van het akkoord, hangt het van de politieke wil van de 166 lidstaten of er daadwerkelijk actie wordt ondernomen.

Tijdens de conferentie worden ongeveer honderd voorstellen en resoluties over verschillende planten en dieren besproken, van olifanten en slangen tot orchideeën, schildpadden en andere bedreigde soorten. “Wat deze planten en dieren gemeen hebben, is dat ze in feite weinig bescherming krijgen van CITES. De illegale handel gaat gewoon door,” zegt directeur Steven Galster van WildAid Thailand. “Na drugs en wapens, is de handel in wilde diersoorten de meest lucratieve vorm van illegale handel. Voor de meeste regeringen heeft de bestrijding van deze vorm van criminaliteit echter geen prioriteit.”

Omdat de smokkelaars internationaal opereren en functionarissen die belast zijn met de bestrijding van de illegale handel niet, is hun werk nu weinig efficiënt. Er bestaan grensoverschrijdende afspraken als het gaat om drugssmokkel en mensenhandel, maar bij de illegale handel in bedreigde diersoorten is dat niet het geval.

Volgens Galster raakt de handel in wilde dieren steeds meer in trek bij de georganiseerde misdaad, omdat de winsten in sommige gevallen kunnen oplopen tot 800 procent en de straffen laag zijn. Wereldwijd gaat op de zwarte markt naar schatting jaarlijks ongeveer zes miljard dollar (4,9 miljoen euro) om.

Stropers die in een park in de Indiase staat Assam een neushoorn doden, krijgen 300 tot 500 dollar voor de hoorn. Wordt de hoorn vanuit Birma of Nepal naar Hongkong gesmokkeld, dan kan hij uiteindelijk tussen 37.000 en 50.000 dollar opbrengen, zegt Galster. Volgens WildAid Thailand krijgt een stroper tussen 80 en 100 dollar voor een dode tijger. Tegen de tijd dat de tijger de markt bereikt, krijgt de verkoper alleen voor de huid tussen 3.000 en 15.000 dollar. Organen, botten en vlees kunnen ook nog eens een aanzienlijk som geld opbrengen. Het Wereld Natuur Fonds schat dat er nog maar 1.000 Indo-Chinese tijgers zijn in Thailand en Vietnam.

Galster en senator Kraisak willen dat Thailand een voortrekkersrol gaat spelen in het lanceren van een regionaal CITES-netwerk dat de illegale handel in moet bestrijden. “Er is nu een mogelijkheid actie te ondernemen en we weten niet wanneer de volgende kans zich voordoet. Veel diersoorten hebben de tijd niet meer om daarop te wachten”, aldus Galster. (JS/MM)