Di Rupo, Durant en Milquet naar Wereld Sociaal Forum

Het WSF is er voor vakbondsmilitanten, medewerkers van actiegroepen en intellectuelen. De bespreken hoe een andere wereld kan mogelijk gemaakt worden waar oorlog, moordende concurrentie, de ongelijkheid tussen Noord en Zuid en discriminatie niet meer worden getolereerd. De organisatoren willen uitdrukkelijk vermijden dat politici het hoge woord voeren. Toch kijken velen weer reikhalzend uit naar de komst van de Braziliaanse president Luis Inácio Lula da Silva. Net als in 2003 duikt die eerst op het WSF op om daarna naar het Wereld Economisch Forum (WEF) in Davos te vliegen - een jaarlijks informeel overleg tussen de elite van de internationale zakenwereld, toppolitici en andere machtige mensen. Het WSF werd opgericht als tegengewicht van het WEF.

De Belgische politici die aangekondigd hebben dat ze naar Porto Alegre gaan, zullen daar allicht veel minder deining veroorzaken dan Lula, al zijn het in eigen land zwaargewichten. Elio Di Rupo (voorzitter van de Parti Socialiste en volgens sommigen de machtigste man van België) en Isabelle Durant (Ecolo, de Franstalige groenen) nemen zeker deel aan het WSF. Medewerkers van Joëlle Milquet, de voorzitster van de Franstalige christen-democratische partij CDH, bevestigden vandaag (maandag) dat Milquet ook bijna zeker naar Porto Alegre vliegt. In Vlaamse politieke kringen is de interesse veel kleiner.

Nu het WSF na een ommetje naar het Indiase Mumbai zijn tenten net als tijdens de drie eerste edities opslaat in Porto Alegre, zal minstens 70 procent van het totale aantal deelnemers uit Brazilianen bestaan. Zij zorgen voor een groot deel van het aanstekelijke enthousiasme dat de massabijeenkomst zo populair houdt. Het WSF is enorm motiverend, het geeft medewerkers en militanten een enorme boost, zegt Jessie Van Couwenberghe van het ACV. Naast nationaal secretaris Pino Carlino geeft de vakbond een twintigtal vormingsmedewerkers en militanten de kans de unieke WSF-sfeer op te snuiven. We hebben veel jonge mensen in de delegatie, zegt Van Couwenberghe, zelf ook nog maar 25. Het is een ideaal vormingsmoment, een plaats om inspiratie op te doen en andere actiemodellen te leren kennen. Doorgegeven wordt die inspiratie zeker. Het jaarlijkse congres van het Vlaamse ACV in april zal helemaal in het teken staan van de globalisering. Internationale uitwisseling is nodig om een thema als delokalisering van alle kanten te kunnen bekijken.

Organisaties als 11.11.11, Entraide et Fraternité (het Franstalige Broederlijk Delen) en de Belgische afdeling van het Comité voor de Afschaffing van de Derde Wereldschuld (CADTM), die ook elk minstens vier mensen naar Porto Alegre sturen, vinden het WSF een ideale gelegenheid om nieuwe partners te vinden, bestaande samenwerkingsverbanden rond te tafel te krijgen en nieuwe plannen te toetsen of te ontwikkelen. De onderwerpen die hun medewerkers en de vertegenwoordigers van kleinere Belgische organisaties volgen, variëren van de schuldenlast, de Tobintaks en de nodige bijsturing van Internationaal Monetair Fonds tot eerlijke handel, de Millenniumdoelen, de handel in diensten en afvalpreventie, compostgebruik en duurzame landbouw.

De Belgen moeten geen angst hebben dat één van hun stokpaardjes niet aan bod komt. Van 27 tot 30 januari vinden er in Porto Alegre elke dag 400 workshops, seminars en andere bijeenkomsten plaats. Veel discussies en weinig harde resultaten, luidde een belangrijke kritiek die bij de vorige edities van het WSF telkens weerkeerde. Eric Toussaint, de voorzitter van de Belgische afdeling van Comité voor de Afschaffing van de Derde Wereldschuld en lid van de internationale raad van het WSF, hoopt dat daar nu verandering in komt. Elke dag zal er volgens hem ruim tijd worden uitgetrokken om campagnemogelijkheden te onderzoeken en tot conclusies te komen. Ik verwacht concretere resultaten, al is dat niet gegarandeerd. Toussaint verwacht vooral afspraken en campagnes rond acties tegen de oorlog, rond de schuldenlast en rond de vraagstukken van de internationale handel.(PD)