Crisis en griep jagen Mexicaanse armoedecijfers de hoogte in

Mexico weet wat de gevolgen van een zware economische crisis zijn. Tussen 1994 en 1996 steeg de armoedegraad in het land volgens de Mexicaanse overheid van 52 tot 69 procent. Dat was het gevolg van de tequilacrisis van 1995, een korte maar hevige internationale recessie die begon in Mexico.
Vanaf 1997 daalde het aandeel arme Mexicanen weer, tot 43 procent in 2008. Maar nu heeft Mexico weer af te rekenen met een zware crisis. Mexico is economisch heel sterk afhankelijk van de VS en lijdt daardoor bijna even hard onder de recessie die de Amerikanen plaagt. De uitzonderingsmaatregelen die nodig waren om de griepaanval het hoofd te bieden, vergrootten de problemen nog.  De armoedegraad kan daardoor dit jaar weer stijgen tot 53 procent, zegt Susan Parker van het Mexicaanse economische onderzoekscentrum CIDE.

Economische terugval

Het Mexicaanse bruto binnenlands product lag het eerste kwartaal van 2009 8,2 procent lager dan in dezelfde periode in 2008. Dat is de zwaarste terugval sinds 1995. De Mexicaanse economie kromp ook al de laatste twee kwartalen van 2008.
De werkgelegenheid smelt weg, de industrie en het toerisme liggen op apegapen en de exportinkomsten en belastingontvangsten lopen dramatisch terug.
De Mexicaanse regering verwacht dat de economie over heel dit jaar met 5,5 procent zal krimpen, net iets minder dan het verlies van 6,2 procent in 1995. Experts verwachten dat Mexico ook in 2010 met negatieve getallen rekening zal moeten houden. In 1996 kon Mexico zich optrekken aan de economische groei in de VS, maar op dat vlak is er volgend jaar nog niet veel te verwachten van de VS.
“Ik twijfel er niet aan dat deze crisis erger wordt dan in 1995”, schreef de bekende financiële columnist Enrique Quintana in de Mexicaanse krant Reforma.

Groter vangnet dan in 1995

Of de opstoot van armoede extremer uitvalt, is nog niet zeker, zegt Parker. In 1995 was Mexico nog niet begonnen met Opportunidades, een systeem van sociale uitkeringen dat nu vijf miljoen arme gezinnen bereikt. Die gezinnen krijgen ongeveer 25 euro per maand – ongeveer 30 procent van het gemiddelde inkomen in de armste groepen. In ruil daarvoor moeten ze hun kinderen naar school sturen en geregeld naar de dokter gaan. 
In 1995 stortte ook de financiële sector in Mexico ineen, ging de peso de dieperik in en keek de overheid aan tegen een groeiend financieel tekort. Van al die negatieve elementen is nu geen sprake.