Colombiaanse indianen zeggen nee tegen markteconomie

De twee koepels, die de stamoudsten en de spirituele leiders van de 90 indianenvolken in Colombia verzamelen, geloven dat geld lenen bij de IDB de culturele eigenheid en vooral het territorium van de Colombiaanse indianen zou bedreigen. Er leven ongeveer 850.000 indianen in Colombia, op een totale bevolking van 42 miljoen mensen. De Colombiaanse indianen zeggen dat ze alleen giften willen aanvaarden die de inheemse beweging helpen op te komen voor de rechten en de autonomie en identiteit van de indianengroepen in het land. Daaronder valt ook de oprichting van speciale fondsen waaruit inheemse groepen kunnen putten om hun plannen te realiseren. Volgens de leiders van de Onic en de Aico zijn die gelijkwaardig met de ontwikkelingsplannen van de westerse wereld.

Volgens Onic-voorzitter José Evelis Andrade willen financiële instellingen als de IDB niet inzien dat er naast de markteconomie andere economische systemen bestaan die mensen toegang bieden tot ontwikkeling. Die alternatieven presteren misschien zelfs beter. Andrade stelt dat ontwikkelingsbanken als de IDB er tot hiertoe niet in geslaagd zijn de armoede terug te dringen. Ze zijn gericht op winst en economische groei, maar alles wat ze doen verslechtert de sociale situatie alleen maar. De buitenlandse schulden nemen toe, en de vooruitzichten zijn somber. Rijke landen worden rijker, de arme almaar armer. Wij willen groei die niet gepaard gaat met schuldenlast en ongelijkheid. De inheemse organisaties kanten zich tegen grote projecten als stuwdammen, snelwegen en de introductie van exportgewassen. Dergelijke projecten hebben vaak verwoestende gevolgen voor inheemse groepen die in de buurt leven.

De Onic en de Aico verwerpen ook het IDB-concept ontwikkeling met identiteit, volgens de bank een middel om inheemse groepen toegang te bieden tot krediet. De inheemse organisaties stellen dat indianen alleen hun grondgebied in onderpand kunnen geven aan de banken. Daarmee zouden ze hun autonomie, territorium en rechten hypothekeren.

Het standpunt van de twee inheemse organisaties is een streep door de rekening van de IDB. De instelling had vorige week vertegenwoordigers van nationale en regionale indianenorganisaties uitgenodigd voor een tweedaagse consultatieronde in La Vega, een stadje in de buurt van Bogota. De resultaten daarvan wilde de IDB verwerken in een nieuw beleidskader voor inheemse ontwikkeling en concrete beleidslijnen terzake. Ook gespreken met overheden, donors en burgerorganisaties moeten elementen leveren voor een nieuw beleid dat de noden, bezorgdheden en ontwikkelingsvisie van de inheemse volken uit de regio moet weerspiegelen. De twee documenten moeten in februari worden goedgekeurd door de raad van bestuur van de IDB in Washington. Colombia was volgens de instelling het laatste land in Latijns-Amerika waar nog een inbreng van de inheemse beweging nodig was.

De Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank besteedt heel wat aandacht aan de oorspronkelijke bevolking van Latijns-Amerika. Het IDB-magazine BIDAmérica schatte dat eind vorig jaar bij meer dan een vijfde van de projecten van de Bank in de regio inheemse groepen betrokken waren als begunstigden en deelnemers. Volgens de IDB zal het nieuwe beleidskader de indianen helpen de uitdagingen van de globalisering aan te gaan. De instelling wil inheemse groepen helpen de export van etnische producten op te drijven en hun economieën verstevigen door productiviteitsstijgingen en een betere toegang voor indianen tot belangrijke markten en kredietmogelijkheden. (PD)