“Aziatische politici nemen aids niet ernstig genoeg”

Het rapport Redefining AIDS in Asia is het werk van negen experts die de aidsproblematiek in Azië anderhalf jaar lang hebben bestudeerd. De voorzitter van de commissie, Chakravarthi Rangarajan, zette woensdag op een persconferentie in New York nog eens op een rijtje welke de risicogroepen zijn die de overheid in haar aidsbeleid extra aandacht moet geven.
In Azië werken ongeveer 10 miljoen vrouwen in de prostitutie en zijn er ongeveer 75 miljoen mannen die betalen voor seks. Daarbij komen nog eens twintig miljoen gevaarlijk levende homoseksuelen en intraveneuze drugsgebruikers.
Om een effectief antwoord te formuleren tegen de aidsepidemie, moet het stigma en de discriminatie tegen deze groepen worden weggenomen, aldus de onderzoekers. De politici moeten volgens hen het voortouw nemen om een publieke discussie over seksueel risicogedrag mogelijk te maken.

Passieve politici

Dat is precies wat in Azië niet gebeurt. VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon merkte op dat Azië enkele van de snelst groeiende economieën van de wereld telt, maar “dat er geen vooruitgang zal worden geboekt zolang mensen met aids verstoken blijven van elementaire gezondheidszorg en mensenrechten.” De Aziatische regeringen moeten volgens Ban dringend wat doen aan de achterhaalde wetten die de meest kwetsbare bevolkingsgroepen uitsluiten en criminaliseren.
In Azië zijn ongeveer vijf miljoen mensen besmet met hiv, het virus dat aids veroorzaakt.
Elk jaar sterven 440.000 mensen aan de gevolgen van de ziekte. Tegen 2020 dreigen nog eens acht miljoen mensen besmet te raken, waarschuwt het rapport. Zonder een adequaat optreden van de overheid kan dat cijfer zelfs oplopen tot twintig miljoen.
In slechts twee Aziatische landen heeft het staatshoofd zich gemobiliseerd in een nationale campagne tegen aids. Frika Iskandar, een seropositieve aidsactiviste uit Indonesië, getuigt dat het probleem in haar land heel laag op de agenda staat. Er leven ongeveer 200.000 mensen met de ziekte en de overheid investeert slechts een fractie van het budget in aidsprogramma’s.
“De regering begint stilaan wakker te schieten, maar het blijft onvoldoende. We hebben meer binnenlandse steun nodig, niet alleen hulp van buitenaf”, zegt Iskandar. Volgens het rapport volstaat een uitgave van een halve tot een hele dollar per inwoner om 80 procent van de kosten te dragen voor aidspreventie en de behandeling van aidspatiënten.
Azië heeft het geld, de technologie en het organisatorisch talent om in snel tempo met de aidsepidemie af te rekenen, besluiten de VN-onderzoekers. Het enige waaraan het ontbreekt, is politieke wil en een grotere betrokkenheid van organisaties de belangen verdedigen van kwetsbare bevolkingsgroepen.
“Het is belangrijk een visie te hebben op lange termijn”, zegt Peter Piot, de baas van het VN-aidsprogramma UNAIDS. Het virus is intussen al 26 jaar geleden ontdekt en de ziekte is nog lang niet verslagen. Daarom moeten we blijven investeren in onderzoek. Hoe dat precies gebeurt, moet opnieuw worden gedefinieerd.”