‘Mexico, Mexiiiiiico’. De Zangeres zonder Naam zong er ettelijke decennia geleden al over. Dit walhalla van taco’s, tempels en tequila liet ook wereldblogster Lotte Debrauwer niet onberoerd. Maar waarover relatief weinig bekend is, is de gigantische inheemse bevolking van dit prachtige land.

‘Dat moeten ze zijn’, zei Sien, mijn lief. Na meer dan zeven maanden “on the road” had ik wat overtuiging nodig om nog een vrijwilligersproject aan te durven. Ik kon de boterhammen van thuis, het lokale bier, en de omhelzingen van mijn familie intussen bijna fysiek voelen.